Απεργία-Αγώνας για την Αυτοδιαχείριση

Αυτοδιαχείριση παντού - Παίρνουμε τις τύχες μας στα χέρια μας

Με αφορμή τη συμπλήρωση ενός χρόνου από το έγκλημα των Τεμπών στο οποίο έχασαν άδικα τη ζωή τους 57 συνάνθρωποί μας, οι περισσότεροι νέοι, πιστεύουμε  ότι η 28 η Φεβρουαρίου δεν είναι μόνο μια ημέρα εθνικού πένθους, αλλά ότι είναι μια ημερομηνία με ξεχωριστό συμβολισμό. Είναι μία ημερομηνία που θα μας θυμίζει  για πάντα πόσο καταστροφικές συνέπειες έχει για την κοινωνία η πολιτική της ιδιωτικοποίησης των δημόσιων αγαθών και υπηρεσιών και οι εκποίησή τους σε εταιρείες. Μια πολιτική που εφαρμόζουν πιστά όλες οι κυβερνήσεις, ιδιαίτερα τα τριάντα τελευταία χρόνια. Και ο ΟΣΕ είναι ένα από τα θύματα αυτής της πολιτικής, αφού το 2017 πουλήθηκε στην ιταλική εταιρεία Ferrovie Dello Stato Italiane.

Σήμερα η κυβέρνηση αδιαφορώντας για τα δεκάδες θύματα που προκάλεσε η ιδιωτικοποίηση των σιδηροδρόμων όπως και για τις υπέρογκες αυξήσεις στο ηλεκτρικό ρεύμα που προκάλεσε η ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ συνεχίζει με μεγαλύτερο «πάθος» την πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων. Με πρόσχημα την «ανάπτυξη», τις «επενδύσεις» κα τις «θέσεις εργασίας» σχεδιάζει να μετατρέψει σε εμπορεύματα και να παραδώσει σε κερδοσκόπους «επενδυτές» τα νοσοκομεία, τα πανεπιστήμια, το νερό, τις παραλίες, τα δάση, τις συγκοινωνίες και όλα τα δημόσια αγαθά.  Ακόμη και τα μουσεία, όπως και όλα τα ιστορικά μνημεία θυσιάζονται στο βωμό του κέρδους.

Επειδή, λοιπόν, διαπιστώσαμε ότι η ανάθεση της διαχείρισης των συλλογικών μας υποθέσεων στο κράτος και στα κόμματα που το υπηρετούν δεν μπορεί να δώσει λύσεις σε όφελος του λαού πιστεύουμε ότι είναι, πλέον, ανάγκη:

1. Να συνειδητοποιήσουμε ότι τα στοιχεία που έχουν ζωτική σημασία για την επιβίωσή μας, την ευημερία και την ποιότητα της ζωής μας (φύση και φυσικά οικοσυστήματα, ενέργεια, νερό, ελεύθεροι χώροι, παραλίες, δάση, ιστορικά μνημεία, ψυχαγωγία, παιδεία, υγεία, μεταφορές κ.α.) είναι κοινά αγαθά.
2. Να αγωνιστούμε οργανωμένα και με αυτονομία αφενός μεν να τα υπερασπίσουμε από την απειλή της μετατροπής τους σε εμπορεύματα, κάτι που τους επιφυλάσσει η καπιταλιστική βαρβαρότητα, αφετέρου δε να τα διαχειριστούμε συλλογικά εμείς οι ίδιες και οι ίδιοι και όχι το κράτος που τα πουλάει. στις εταιρείες.